Uzun aradan sonra ilk postumu bloğumuza ismini veren grupla yani Ignite ile yapıyorum. Ignite ABD, California'dan melodik hardcore/punk grubu. Grubun en sevdiğim yönlerinden biri çevreci aktivistler olmaları (albüm satışlarının bir kısmını Earth First gibi çevreci gruplara bağışlıyorlar) ve vejeteryanlar. Ayrıca bazı şarkılarında Doğu Blok komünizmi eleştirisi tam yerinde (vokal Zoltan Teglas Macaristan göçmeni bir aileden). Bugün sizinle paylaşacağımız albüm A Place Called Home grubun 2000 yılında çıkardıkları benim Past Our Means ve In My Time ile birlikte en sevdiğim albümleri.
Bu arada bloğumuza adını veren Still Screaming For Change Ignite'ın kendi yayınlamadığı bir bootleg albümü.
Çoğu efsane grubun küllerinden doğan diğer müzik toplulukları kitlelere ulaşmayı başaramaz.İçinden koptuğu grubun gölgesinde kalır. Dinosaur Jr.’dan kovulan Lou Barlow ve Eric Gaffney’in temellerini attığı Sebadoh bu genellemenin dışında tutulmalı.Çünkü Sebadoh 1986’da kurulduğu tarihten itibarenuyguladıkları - o zaman için farklı sayılabilecek - kayıt teknikleri ve değişik soundlarıyla kendi dinleyici kitlesini yaratmayı başardı. Özellikle ilk kayıtlarında belli olan lo-fi tekniğini uygulayan Sebadoh 90’larda çıkardığı albümlerle indie rock ( bkz. Gimme Indie Rock) tarzında kült bir seviyeye ulaştı.
2007 yılından itibaren tekrardan turnelere çıkmaya başlayan grup Wade Through the Boggs isimli canlı kayıtlar, radyo performansları ve yayınlanmayan şarkıların alternatif versiyonlarından oluşan bir toplama kayıt çıkardı. Sebadoh tarihinin bir özeti niteliğinde olan bu kaydı aşağıdaki linkten indirmeniz rica olunur.
Buraya normalde koyduklarımızdan hem tür hemde format olarak farklı bir post bu. En azından uzun süredir devam eden sessizliği kırmak için iyi bir başlangıç olabilir.
Bu mixtape'i yapma fikrini gittiğim bir konserde dj çalarken edindim. Daha önce duymadığım bir gruptan sürekli duyduğum şekilde başlayan bir şarkı(Christmas Island-My Baby). Aslında o kadar çok aynı şekilde başlayan şarkı dinliyoruz ki...Özellikle bu mixtapeteki şekilde başlayan yada bu ritmi kullanan şarkılar. Mixtape için bir tür yazamayacağım çünkü çok karışık oldu ama karışık olması çok güzel oldu. Hem değişken müzik zevkime hem geçen yaza hem de askerdeki blog arkadaşım Çağlar'a gelsin.
Adları kitap isimlerinden gelen grupları hep biraz daha çekici bulmuşumdur ve bu grupların hep farklı bir yeri olur.Demek istediğim, her olgunlaşmış müzik dinleyicisinin Bon Jovi ( evet adları tevazu yoksunu şarkıcı John Bongiovi’nin isminden geliyor) ile The Fall ( adını Albert Camus’nün bir kitabından alan efsanevi İngiliz post-punk grubu) arasındaki farkı bilmesi gerekir.İşte Üsküp’den çıkan post-punk dörtlüsü Bernays Propaganda’nın da böyle bir yeri var.Daha ilk başta isimden kazanan gruplardan Bernays Propaganda.Kısaca bahsetmek gerekirse Edward Bernays 20.yy’da yaşamış Amerikalı bir halkla ilişkiler uzmanıydı ve Sigmund Freud’un yeğeniydi. 1928 yılında kaleme aldığı ve gelecekten birçok şey bildiren Propaganda adlı kitabıyla ünlenmişti.Bernays’in ileri görüşlülüğü korkutucu derecede olabilir belki ama yıllar sonra eserinin adıyla Makedonya’da bir müzik grubunun kurulacağını tahmin edemezdi heralde.
Bernays Propaganda (Kristina Gorovska – vokal,Vasko Atanasoski – gitar, Dzano Kuc – davul, Nenad Trifunovski – bas) , FxPxOx gibi straight edge hardcore gruplarının küllerinden doğdu ve grup üyeleri hala daha Makedonya’nın küçük ama sıcak hardcore ortamının bir parçası olduklarını röportajlarında söylemeden geçmiyorlar.Sound ve politik bilinçlilik olarak Gang of Four , Fugazi ve Crass gibi grupların etkilerini üzerinde taşıyanBernays Propaganda canlı çalmayı çok seviyor ve şimdiye kadar Slovenyalı bağımsız label Moonlee Records’tan Happiness Machines (2009) ve My Personal Holiday (2010) olmak üzere iki stüdyo albümü çıkardılar.Bu kayıtları aşağıdaki linklerden indirebilirsiniz.Doğu Avrupa’dan çıkmış bu hevesli kişilerin müziğini kaçırmayın derim zira İngiliz ve Amerikalı yeni dönem kategoridaşlarından çok daha samimi ve iyi bir müzik icra ediyorlar.
bIG FLAME, 1983-86 yılları arasında Manchester’da faal olan ve Alan Brown (bas-vokal), Greg O’Keefe (gitar) ve David Green (davul)’den oluşan bir post-punk grubu.Bununla ilgili herhangi bir bilgiye ulaşamadığım halde, isimlerini aynı adı taşıyan İngiliz devrimci bir feminist gruptan almış olmaları kuvvetle muhtemel. 78-81 yıllarında Ada’nın hareketli post-punk sahnesinin etkisinde kalan bIG FLAME’in müziği, The Pop Group ve Minutemen gibi politik funky post-punk grupları ile birlikte The Contortions gibi caz etkileşimli no-wave topluluklarının da izlerini taşımaktaydı. NME dergisi tarafından basılan C86 adlı toplama dahil 80’lerde çeşitli toplamalarda kısa ve saldırgan parçalarıyla boy gösteren bIG FLAME, Manic Street Preachers gibi gruplar tarafından 80’lerdeki birinci etkileşimleri olarak gösterilmişti.Var oldukları dört yıl içersinde bir takım single ve birde compilation EP yayınlamış olan grubun ayrıca dört adet de Peel Sessions kaydı mevcut.1996’da ise dağılmalarından on sene sonra Drag City ,“Rigour 1983-1986” adlı compilation ile bIG FLAME’in kısa tarihini bir kayıtta topluyordu.Bu albümü aşağıdaki linkten indirebilirsiniz.
Portland’lı queercore grubu Team Dresch, belki de Amerikan Underground müziğinin kadınlar tarafından oluşturulmuş tarafının en sivri ucu olarak kabul edilebilir.1993 yılında kurulmuş Team Dresch ,Bikini Kill ve riot grrrl akımından aldığı gazı bambaşka bir yöne çekip queercore adlı janr altında müziklerini geliştirdiler.Grubun başını çeken bas gitarcı Donna Dresch kendi fanzini Chainsaw ( daha sonraları Team Dresch ve Sleater-Kinney gibi grupların albümlerini basacak olan kendi plak şirketlerine de bu adı vereceklerdi ) ile 80’lerin sonundan itibaren queercore sahnesinde faal bir rol üstleniyordu.
Team Dresch 1994’te ilk albümü olan Personal Best ( kapağı ile bazı çevrelerde Nirvana’nın Nevermind’ı gibi bir etki yaratmış)’i Chainsaw Records ve Candy Ass Records iş birliği ile yayınlamıştı.Kimi zaman Sonic Youthvari bir havaya bürünen bu albüm kuşkusuz punk rock tarihinin en iyi debut albümlerinden biri ve kapağı kadar şarkı isimleriyle ( Fagetarian and Dyke, Hate the Christian Right!) de oldukça kışkırtıcı bir kayıt…bunu kaçırmayın.
Nedenini bilmiyorum (gitar, bas , davul ve paylaşılan vokaller grup müziğini en iyi yansıtan unsurlar olsa gerek) ama üçlülere karşı hep aşırı bir sevgi beslemişimdir.Wipers, Hüsker Dü, Minutemen vs.
Bunlardan biri de hiç kuşkusuz Minneapolis,Minnesota çıktılı üçlü Arcwelder.Grup 80’lerin sonunda bir araya gelmeden davulcu Scott Macdonald ( davul çalarken yaptığı vokaller Grant Hart’ı aratmıyor) ve Grader biraderlerden Rob çeşitli gruplarda birlikte çalıyorlarmış.Daha sonrasında Rob’un kardeşi olan Bill Grader’ı gitar çalması için bir provalarına davet ettiklerinde aradıkları adamın burunlarının dibinde olduğunu anlamışlar.İlk kurulduklarında kendilerine tilt-a-whirl (özellikle o dönem Minnesota civarında yaygın olan bu lunapark şirketi, kısa bir süre içinde adlarını değiştirmezlerse grubu dava etmekle tehdit etmiş ) ismini seçen grup 1990 yılında ilk albümleri This’i bu isim altında yayınladıktan sonra adlarını Arcwelder olarak değiştirmek zorunda kalmışlar.1991 yılında ise ilk gerçek anlamda ses getiren albümleri Jacket Made In Canada’yı Minneapolis’ li bağımsız label Big Money’den çıkardılar.1992 yılında çıktıkları bir turnenin Chicago ayağında Corey Rusk tarafından izlenip beğenildikten sonra Touch&Go bünyesine giriş yapıyorlar.
1993 yılında Touch&Go için kaydettikleri Pull adlı albümlerinde ilk gözlenen ilk iki kayıtlarına göre daha sert ve oturmuş bir tarzlarının olması.Genel sound için Hüsker Dü ve Big Black karışımı yorumu yapılabilir pekala ama bu grubun biricik ekip ruhunu ve müziklerini küçümsemek olacaktır zira Arcwelder’ın bu topluluklardan etkilenmiş olduğu ne kadar açıksa onlardan kalır yanı olmadığı da o kadar ortada.Bu albümü indirmek için aşağıdaki linke tıklamanız yeterli ama önce bir uyarıda bulunmam gerek ; dikkatli olun çünkü ciddi anlamda bağımlılık yaratabilir.
